Η πίεση της αβεβαιότητας, η θλίψη για τους φίλους που είναι άνεργοι, η στεναχώρια που τα παιδιά μας και εμείς είμαστε άνεργοι, το παράπονο που δεν μπορούμε να αξιολογηθούμε δίκαια, η στεναχώρια για την έλλειψη σεβασμού, ευγένειας και ηθικής, είναι τα ερωτηματικά που δεν θα μπορέσουν ποτέ να απαντηθούν και αυτή η τεράστια παρένθεση που έχει μπει στα όνειρα μας και στο μέλλον μας χωρίς να ξέρουμε τι μπορεί να ξημερώσει αύριο ….
….. μας έχει κάνει να ξεχάσουμε δύο πολύ σοβαρές και με μεγάλη βαρύτητα λέξεις: το “ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ” και το “ΣΥΓΓΝΩΜΗ”…
__________________________________________________________
Κάποιες φορές ναι, σκέφτομαι να δραπετεύσω από τα πάντα, να χαθώ για δέκα μέρες, για ένα μήνα, για ένα χρόνο, για όσο μπορώ, για όσο αντέχω, για όσο χρειάζομαι για να αποφορτιστώ και να νιώσω ότι έβγαλα από πάνω μου όσα με θέλουν σκυθρωπή, θυμωμένη και μίζερη…..
….. όλα αυτά με κάνουν να ξεχνάω: το “ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ” και το “ΣΥΓΓΝΩΜΗ”…
____________________________________________________________
Πολλές φορές κοιτάζω τις φωτογραφίες, θυμάμαι όμορφες καταστάσεις, ανέμελες στιγμές, γέλια, χαρά, φως, θάλασσα και πάντα τυχαίνει αυτά να έχουν συμβεί κάποια χρόνια πριν, τότε που ήμουν πιο χαλαρή και χωρίς το μυαλό μου να είναι γεμάτο ερωτηματικά για το αύριο…. και τότε νιώθω μια τεράστια ευγνωμοσύνη για όλες αυτές τις εμπειρίες, νιώθω τυχερή που τις έζησα και που κατάφερα να κάνω πραγματικότητα και κομμάτι της ζωής μου, όλα αυτά!!!
…. και τότε τα χείλη μου λένε ένα μεγάλο “ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ”!!!!!
______________________________________________________________
Κοιτάζω γύρω μου, βλέπω τους ανθρώπους που λατρεύω και που μ’αγαπάνε, βλέπω την οικογένειά μου, που είναι δίπλα μου και με μία γλυκιά κουβέντα τους, μου δίνουν κουράγιο και δύναμη για αυτό το αβέβαιο αύριο…
…. και τότε τα χείλη μου λένε ένα μεγάλο “ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ”!!!!!
_______________________________________________________________
Ανοίγω τα μάτια μου και βλέπω το γαλάζιο ουρανό, την ήρεμη θάλασσα, τα πουλιά που πετούν και τιτιβίζουν χαρούμενα…
…. και τότε τα μάτια μου γυρνάνε προς τον ουρανό και τα χείλη μου λένε ένα μεγάλο “ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ” για όλα αυτά που έχω και για όλα αυτά που μπορώ να “ΖΩ”….. 
______________________________________________________________
Τα νέα στην τηλεόραση.. για παιδάκια που πεινούν, για παιδάκια που χάνονται στα κρύα νερά της θάλασσας, οι οικογένειες που πραγματικά ξεκληρίζονται προσπαθώντας να βρουν ένα καλύτερο μέλλον, αφήνοντας πίσω τα συντρίμμια που τους έφερε ο άδικος πόλεμος, εγκαταλείποντας τα σπίτια τους, την ζωή τους, τους κόπους τους…
Οι άνθρωποι που άδικα χάνουν την ζωή τους από ασθένειες, από τροχαία ατυχήματα, από κακές στιγμές της μοίρας…..
Όλα αυτά που έρχονται και κλείνουν την πόρτα της ζωής, την πόρτα της “ΕΛΠΙΔΑΣ”, την πόρτα του “ΥΠΑΡΧΩ” και “ΕΛΠΙΖΩ” για ένα καλύτερο αύριο…
… όλα αυτά πρέπει να με κάνουν – να μας κάνουν, να πούμε ένα μεγάλο “ΣΥΓΓΝΩΜΗ” για τα άδικα παράπονά μας στην ζωή!!
_______________________________________________________________
Θα ήθελα σ’αυτό το σημείο να αναρτήσω ένα τραγούδι που λατρεύω, ένα τραγούδι που πραγματικά όσες φορές κι’ αν το έχω ακούσει, όσες φορές κι’ αν ακόμα τ’ ακούσω στην ζωή μου, θα με συγκλονίζει, ένα τραγούδι που τα λόγια του μέσα κλείνουν το μεγάλο νόημα της ζωής και την πραγματική έννοια των δύο μεγάλων λέξεων “ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ” και “ΣΥΓΓΝΩΜΗΣ”….
- Θα ήθελα να πω με την σειρά μου κι’ εγώ.. ένα μεγάλο “ΣΥΓΓΝΩΜΗ” … εάν άθελά μου κάποιους πίκρανα στην ζωή μου… ένα μεγάλο “ΣΥΓΓΝΩΜΗ” που πολλές φορές τα εμπόδια της ζωής με λυγίζουν και δεν μ’αφήνουν να δω ότι το να ζείς, το να είσαι υγιείς είναι τα σημαντικότερα πράγματα της ζωής και ότι όλα τ’ άλλα μπορούν στην πορεία να διορθωθούν …..
- Θα ήθελα επίσης να πω ένα μεγάλο “ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ” στους ανθρώπους που μ’αγαπάνε, στους ανθρώπους που με γνώρισαν και ίσως κατάλαβαν .. την αγάπη που κρύβω μέσα μου για τους ανθρώπους και για την ανθρώπινη σχέση…. , στους φίλους μου, ακόμη και σ’εσάς που μοιραστήκατε σήμερα τις σκέψεις μου….
gossip_angel