Αν δεν έχεις πάει μέχρι τώρα στην Δημητσάνα τότε πρέπει να το κάνεις οπωσδήποτε. Τούτη η αρκαδική γη έχει τόσες πολλές ομορφιές που θα την λατρέψεις.
Ένα άρθρο από το «Εικόνες & Ψίθυροι» της Τζίνας Βαρότση.
Την επισκέφτηκα στις αρχές του φθινόπωρου για πρώτη φορά, μιας και δεν είχε τύχει μέχρι τότε να πάω προς εκείνα τα μέρη και μπήκε στην καρδιά μου.
ΜΕ ΤΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ
Από την Αθήνα η διαδρομή με το αυτοκίνητο είναι περίπου 2 ώρες .
Στρίβοντας από τον κεντρικό στον δρόμο που οδηγεί προς την Δημητσάνα το αυτοκίνητο τρέχει δίπλα σε απέραντες εκτάσεις με έλατα και αναπόφευκτα ο νους σου φαντάζεται όλο αυτό το μαγικό τοπίο τον χειμώνα .. χιονισμένο!
Φτάνοντας τακτοποιηθήκαμε στον υπέροχο ξενώνα «εν Δημητσάνη» για τον οποίο σου μίλησα σε προηγούμενη ανάρτηση και αμέσως βγήκαμε την πρώτη μας βόλτα.
Ανηφορίσαμε περπατώντας τον δρόμο που οδηγεί στο χωριό απολαμβάνοντας την φύση και τις ομορφιές του τόπου.
Λόγω εποχής ο κόσμος ήταν λίγος, μιας και η Δημητσάνα είναι κατ’ εξοχήν χειμερινός προορισμός, όμως ακριβώς γι’ αυτόν τον λόγο, για μας που δεν αγαπάμε την κοσμοπλημμύρα, ήταν ιδανικά.
Ο αέρας έμπαινε καθαρός στα πνευμόνια και σε αναζωογονούσε.
Τα λιθόστρωτα σοκάκια και τα πέτρινα σπίτια είναι δυο μεγάλες αγάπες που έχω και η Δημητσάνα τα προσφέρει απλόχερα.
Ο κόσμος φιλικός και φιλόξενος καλοδέχεται τους επισκέπτες και βοηθά με ευγένεια όταν ζητάς πληροφορίες.
Όμως τούτος ο τόπος εκτός από ομορφιά διαθέτει και πλούσια ιστορία, για να μην πω καλύτερα πως η ιστορία της πατρίδας μας γεννήθηκε σ’ αυτήν εδώ την αρκαδική γη.
Εδώ υπάρχει το σπίτι που γεννήθηκε ο Πατριάρχης Γρηγόριος ο Ε’,
